رسول اكرم(ص) وارد مسجد(1) شد. چشمش به دو اجتماع افتاد. آن ها از دو دسته تشكيل شده بودند. هر دسته سرگرم كارى بودند:

 *  يك دسته مشغول عبادت و ذكر و

 *  دسته ديگر مشغول آموزش ویاد گیری، تعليم و تعلّم و ياد دادن و ياد گرفتن.

پیامبر اسلام(ص) هر دو گروه را از نظر گذرانيد. از ديدن آن ها مسرور و خرسند شد. پیامبر(ص) به كسانى كه همراهش بودند روكرد و فرمود: « ... هر دو دسته كار نيك مى كنند و بر خير و سعادتند». آن گاه جمله اى اضافه كرد: « ... لكن من براى تعليم و دانا كردن مردم فرستاده شده ام ».

آن گاه خود به طرف گروهی كه به كار تعليم و تعلّم مشغول بودند رفت و در جمع آن ها نشست. (2)

پى‏نوشت‏ها:

1.مسجد مدينه؛ در صدر اسلام مسجد، تنها براى به جا آوردن و اداى فريضه نماز نبود، بلكه مسجد مركز جنب و جوش و فعاليّت هاى دينى و اجتماعى مسلمانان بود. هر وقت لازم مى شد اجتماعى صورت بگيرد، مردم را به حضور در مسجد دعوت مى كردند و مردم از هر خبر مهمى در آن جا آگاه مى شدند. هر تصميم جديدى گرفته مى شد در آن جا به مردم اعلام مى شد. مسلمانان تا در مكّه بودند از هرگونه آزادى و فعاليّت اجتماعى محروم بودند؛ نه مى توانستند اعمال و واجبات مذهبى خود را آزادانه انجام دهند و نه مى توانستند تعليمات دينى خود را آزادانه فرا گيرند. اين وضع ادامه داشت تا وقتى كه اسلام به نقطه حساس ديگرى از عربستان « شهر يثرب» نفوذ كرد. يثرب بعدها به نام «مدينة النبى» یا شهر پيامبر(ص) معروف شد. پيغمبر اكرم(ص) بنا به پيشنهاد مردم آن شهر و طبق عهد و پيمانى كه آن ها با آن حضرت پیامبر(ص) بستند، به اين شهر هجرت فرمود. ساير مسلمانان نيز به تدريج به اين شهر هجرت كردند. فعاليّت مسلمانان به صورت آزاد در اين شهر آغاز شد. اولين كارى كه رسول اكرم(ص) بعد از مهاجرت به اين شهر كرد، اين بود كه زمينى را در نظر گرفت و با كمك ياران و اصحاب، مسجدی را در آن جا ساخت. این مسجد به نام پیامبر(ص) مسجد النبی(ص) نام گذاری شد.

2.داستان راستان /جلد اوّل /استاد شهيد مرتضى مطهرى /به نقل از منية المريد(چاپ بمبئى) /ص10.

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: